Dostępność w niedostępności
Zawsze dziwiłem się, że tak wiele krajów na świecie potrafi czerpać duże korzyści z turystyki. Zarówno te ekonomiczne jak i społeczne. Co niektórzy zastanawiają się, co chcę powiedzieć przez słowo "dziwić"? Niby nic takiego a jednak. Mam tu na myśli porównanie właśnie "tych" krajów z krajami azjatyckimi, tj.: Iranem, Irakiem oraz Pakistanem. Tak bogate kraje w historię, zabytki, kulturę "ukrywają" swoje cenne atrakcje przed światem. Może stwierdzenie o ukrywaniu jest na wyrost, ale coś w tym jest. Wiele z tego co mogła by zobaczyć znaczna część światowej ludności schowana jest za kurtyną konfliktów, wojen, niebezpieczeństwa, które mają miejsce w tej części świata. Każdy z tych krajów jest "pozostałością" po zachodniej cywilizacji. Kolonizatorzy (Brytyjczycy) w końcu lat 40-tych postanowili "pozostawić" tak cenne i atrakcyjne miejsca Azji. Ziemie Iranu, Iraku i Pakistanu skrywają w sobie historię która tworzyła się na długo, długo