Zaginiony Turysta

Beskid Niski ma to do siebie, że nie jest jeszcze "skażony" masową turystyką i dzięki temu pozostaje poniekąd takim crème de la crème dla nielicznej grupy turystów, którzy cenią sobie kontakt z naturą w jego indywidualnym charakterze. Widok z wieży w Desznicy Dziś zapraszam Was do Desznicy . A dokładnie na Górę Desznicka , gdzie znajduje się niemalże nowa, wieża widokowa, dzięki której mamy możliwość podziwiania okolicznych krajobrazów Beskidu Niskiego , tuż przy granicy Magurskiego Parku Narodowego . Ogólnie rzecz biorąc, nie jestem aż nadto wielkim zwolennikiem tego typu atrakcji. Jest jednak wyjątek, który w pewnym sensie oddala negatywny odbiór tego typu rozwiązań turystycznych. Tzn. wieże widokowe tak, ale tylko wtedy, kiedy nie stanowią aż nadto ingerencji w przyrodę. Bo uważam, że nie wszędzie człowiek powinien zaglądać, tym samym dewastując przyrodę. W przypadku wieży w Desznicy jestem jej zwolennikiem, bo jest ona usytuowana w takim miejscu, które pozwala na właściwe

Mimo wielu zakrętów droga jest pełna znaków, które nie pozwalają zabłądzić. Codzienne zmaganie z nowymi sytuacjami wyostrza zmysły. Przypadkowe zdarzenia układają się niczym puzzle wielkiej układanki. Droga jest długa, kręta i zawiła. Są mapy, jest Internet i masa literatury, w której można znaleźć informacje o każdym zakątku ziemi. Nie ma jednak mapy, z której da się odczytać drogę, jaką odbędzie dusza wędrowca. Z dala od głównych traktów pojawiają się Ci, którzy poświęcili całe życie podróży. Zaufali światu, oddając się pod skrzydła przypadku. Opuszczając swe domy nie zabrali ze sobą strachu ani uprzedzeń, a ich wiara w to co robią pozwoliła im przetrwać najtrudniejsze chwile. Wyruszyli w różnym celu i kierunku, ale wszyscy jak Odys zmierzają w stronę swojej Itaki. Kierunkowskaz w Jureczkowej / Pasmo Braniowa Niewątpliwie podzieliłem się długim wstępem do dzisiejszego wpisu. Jest to cytat z książki (dokładnie z jej Wstępu), którą dostałem kilka lat temu. Autorem jes