Słoneczna pogoda sprzyja wakacyjnym wypadom w dalsze bądź bliższe miejsca. Dzisiaj chcę przedstawić propozycję dla tych którzy "cierpią" na deficyt czasu wolnego lub napotykają na różnego rodzaju trudności związane z wyjazdami.
Dlatego też, dobrym wyjściem jest poszukanie w najbliższym miejscu zamieszkania, rezerwatu przyrody, ścieżek dydaktyczno-przyrodniczych itp.
Zapraszam do krótkiej wędrówki po ścieżce dydaktyczno-przyrodniczej w Rezerwacie Przyrody Polanki, we wsi Bykowce, tuż nieopodal Sanoka.
Wiata oraz palenisko tuż przed wejściem do Rezerwatu Przyrody Polanki.
Rezerwat Polanki jest jednym z bardzo wielu w naszym kraju. Obszar jaki zajmuje to 184,87 ha. Utworzony 14 czerwca 1996 roku.
Na trasie ścieżki przygotowanych jest dziesięć przystanków, gdzie można odpocząć i zaczerpnąć wiedzy czytając tablice informacyjne. Przy 9. przystanku jest możliwość dłuższego odpoczynku i posilenia się na dalszą część wędrówki - znajdują się tu ławki oraz stół.
Wejście do Rezerwatu.
Gatunki roślinne i zwierzęce występujące na terenie rezerwatu. Roślinne: siedliska leśne - grąd typowy oraz buczyna karpacka; drzewostan - buk, jodła, jawor, dąb szypułkowy, lipa drobnolistna, brzoza, świerk. Leszczyna, bez czarny i koralowy, kruszyna i szakłak pokrzyk wilcza-jagoda, dereń właściwy, wawrzynek wilcze łyko. Dereń właściwy, gajowiec żółty, miodunka ćma, groszek wiosenny, zawilec gajowy i żółty, żywiec gruczołowaty i cebulkowaty. żankiel zwyczajny, czerniec gronkowy, tojeść gajowa, jeżyna gruczołowata, bodziszek cuchnący, możylinek trójnerwowy, przytulia Schultesa, czy gwiazdnica wielokwiatowa oraz wiele, wiele innych które znajdują schronienie na terenie rezerwatu.
Tablica informacyjna tuż przed wyruszeniem...
Zwierzęce: myszołów zwyczajny, orlik krzykliwy, krogulec,
jastrząb, myszołów, sowa, przepiórka, kuropatwa, wilga, jarząbek,
szczygieł, kukułka, pluszcz. sarnę, jelenia i lisa, dzik, kuna, łasica,
wilk, ryś, nietoperz, mysikrólik, kos, grubodziób, strzyżyk oraz wiele
innych gatunków.
Roślinność rezerwatu.
W rezerwacie jest także możliwość poznania osobliwości skalnych.
Pierwsza nosi nazwę: Duży Kamień lub Baszta (13 metrów wysokości), z
kolei druga: Mały Kamienień lub Mur (dł. 15 metrów, szer. 3 metry,
wysokość waha się od 4 - 6 metrów).
Szlakiem ścieżki przyrodniczo-dydaktycznej...
Po drodze napotykamy na powalone drzewa, które muszą pozostać na terenie rezerwatu.
Wiało, oj wiało...
Drzewostan leśny.
Miejsce punktu widokowego w rezerwacie.
W kierunku Bieszczadów z punktu widokowego.
Drzewostan w rezerwacie jest mieszany. Drzewa liściaste i iglaste żyją w zgodzie i harmonii.
Po drodze...
Przed promieniami słonecznymi chronią nas liście drzew.
W stronę słońca.
Roślinność potrafi urzekać.
Architektura leśna. Grząskie i podmokłe tereny zabezpieczone i umożliwiające przejście.
Most na potoku leśnym.
Przystanek tuż nieopodal mineralnego źródła.
Schody "do nieba".
Tekst, opracowanie, zdjęcia: Przemek Posadzki Ustawa z dn. 4.02.1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Rozdz. 1. Art. 1. Pkt. 2.
Miano bieszczadzkich górali zyskała taka grupa etniczna jak Bojkowie. Tym samym będąc rdzennymi mieszkańcami Bieszczadów. Libuchora – wieś bojkowska Źródło: http://tworczebieszczady.pl/artykuly/libuchora-wies-bojkowska W kilku zdaniach warto zarysować społeczeństwo bojkowskie, które tak na prawdę jest zapomniane przez dzisiejszy świat. Są pochodzenia rusińskiego i wołoskiego. Terytorialnie sąsiadują Hucułami - od wschodu oraz z Łemkami - od zachodu. Ówcześnie zamieszkiwali teren całych Bieszczad i część Zakarpacia. II wojna światowa przyniosła czasy wysiedleń znacznej części ludności bojkowskiej do ZSRR, pozostała część osiedliła się w Polsce."Dzisiejsi" Bojkowie zamieszkują tereny obecnej Ukrainy. Bojkowie byli społeczeństwem prostym, ubogim, pobożnym. Swoje codzienne życie ulokowali na górzystym, nieurodzajnym terenie. Trudnili się rolnictwem i pasterstwem, zajmowali się również sadownictwem i handlem. Dominującą formą gospodarki była gospodarka żarowa. Męska
Chcę widzieć świat w kolorach tęczy. Czy możesz go dla mnie nimi pomalować? Zapytała w swojej książce Monika Sawicka "Siedem kolorów tęczy". Dziś powiem NIE. Nie pomaluję świata w kolorach tęczy. Dlaczego? Ponieważ świat sam już się pomalował w takich barwach. Bez prośby. Bez względu na kaprysy i zachcianki ludzi. Jak wiemy życie staje się bardziej wesołe, uśmiechnięte, bardziej zabawne, luźne jak są w nim kolory. Pod każdą postacią. A matka Ziemia, daje nam taką możliwość i obdarowała ludzkość tzw. Górami Tęczowymi. Źródło: huffingtonpost.com Słyszeliście kiedyś właśnie o takich górach? Kolorowych? Nie koniecznie w odcieniach szarości... Właśnie w kolorach tęczy i ich różnych barwach. Ja szczerze powiedziawszy dopiero jakiś czas temu znalazłem, dość przypadkiem, zdjęcie na jednym z portali z podpisem "góry tęczowe". Na tyle mnie to zainteresowało i zaintrygowało, że postanowiłem się podzielić "kawałkiem", dosłownie, kolorowego świata. Zatem wyb
Krajobraz polskich miast to przede wszystkim osiedla, blokowiska, które zajmują duże połacie terenu i skupiają znaczną ilość ludności. W naszym kraju jest takie blokowisko, które jest warte "kilku zdań". Jest nim gdański FALOWIEC na Przymorzu. Przymorski falowiec rozciąga się na około 900 metrów, mając przy tym 32 metry wysokości i 13 metrów szerokości. Mieści się przy siedmiu ulicach, jest ok. 1800 mieszkań i zamieszkuje go około 6 tysięcy osób. Wejścia do mieszkań znajdują się na galeriach, które połączone są ze sobą klatkami schodowymi. Zdjęcie satelitarne. Źródło: google.pl Blokowiec wybudowany został w latach 1970 - 1973, a projektantami byli: Janusz Morek, Tadeusz Różański, Danuta Olędzka. Nie bez przyczyny blok nosi nazwę FALOWIEC. Jego budowa, kształt przypomina morską falę. Dla jednych wierzowiec-falowiec stanowi atrakcję kulturalną, turystyczną, z kolei dla drugich jest codziennością, w której żyje, wychowuje się. Spotyka sąsiadów, których nie zna,
Komentarze
Prześlij komentarz