Zaginiony Turysta

Skały wapienne, kamieniołom, Karol Wojtyła. Słowa klucz, które stanowią temat dzisiejszego wpisu. Kiedyś, miejsce ciężkiej pracy wielu ludzi. Dziś piękny zalew z lazurowym kolorem wody. Zimnej wody. O jakim miejscu mowa? Pewnie wielu z Was już się zorientowało. To krakowski Zakrzówek . Miejsce dziś oficjalnie niedostępne. Wpis ma bardziej zwrócić uwagę na to, iż w naszym kraju pięknych miejsc pod dostatkiem. Czasami nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy. Jak to mawia pewien wykładowca uniwersytecki, taki swoistego rodzaju "smaczek". Zakrzówek dziś jest sztucznym zbiornikiem wodnym. Po zalanym, w 1990 r. kamieniołomie wapienia. Składa się na niego dwa zbiorniki, połączone przesmykiem na około 25 metrów. Do każdego z nich jest tylko po jednym zejściu. Lustro wody otaczają niemalże pionowe ściany ówczesnego wyrobiska skalnego, na których koronie znajduje się roślinność. Maksymalna głębokość to 32 metry. Woda jest bardzo zimna o pięknym lazurowym kolorze, który współgra z biał...

Prawdopodobnie, dla wielu z nas, w ostatnich tygodniach ilość oglądanych materiałów filmowych w internecie przekroczyła znacząco limit w stosunku do analogicznego czasu z ubiegłego roku. Ale jak to się mawia "wiedzy nigdy za wiele". Dlatego dziś ponownie będę zachęcał do odwiedzenia kilku ciekawych kanałów na YouTube. Jeżeli interesują Cię poprzednie propozycje, zachęcam do odwiedzenia wpisu z pierwszą częścią - dostępną T U T A J , drugą serią filmowych propozycji - dostępną T U T A J , oraz trzecią częścią, którą możecie obejrzeć T U T A J . Dziś na pierwszym miejscu stawiam: "edukację o lesie". Mało dziś tak solidnych i ciekawych treści o tematyce leśnej, szeroko rozumianej. Autorzy kanału ECHA LEŚNE opowiedzą nam, o tym, jak wygląda codzienna praca leśników, pokażemy co dzieje się w lesie o różnych porach roku, wyjaśnimy zjawiska zachodzące w przyrodzie, zdradzimy tajemnice zwierząt i roślin, podpowiemy jak możesz w lesie fajnie spędzać czas i czego robić nie p...

Mimo wielu zakrętów droga jest pełna znaków, które nie pozwalają zabłądzić. Codzienne zmaganie z nowymi sytuacjami wyostrza zmysły. Przypadkowe zdarzenia układają się niczym puzzle wielkiej układanki. Droga jest długa, kręta i zawiła. Są mapy, jest Internet i masa literatury, w której można znaleźć informacje o każdym zakątku ziemi. Nie ma jednak mapy, z której da się odczytać drogę, jaką odbędzie dusza wędrowca. Z dala od głównych traktów pojawiają się Ci, którzy poświęcili całe życie podróży. Zaufali światu, oddając się pod skrzydła przypadku. Opuszczając swe domy nie zabrali ze sobą strachu ani uprzedzeń, a ich wiara w to co robią pozwoliła im przetrwać najtrudniejsze chwile. Wyruszyli w różnym celu i kierunku, ale wszyscy jak Odys zmierzają w stronę swojej Itaki. Kierunkowskaz w Jureczkowej / Pasmo Braniowa Niewątpliwie podzieliłem się długim wstępem do dzisiejszego wpisu. Jest to cytat z książki (dokładnie z jej Wstępu), którą dostałem kilka lat temu. Autorem jest Adam Chałup...